Justitie, criminaliteit en middelengebruik
Ontwikkeling
Justitie, criminaliteit en middelengebruik
Kennisflits 2019:3 Niet adoptie als oorzaak van jeugdcriminaliteit
Uit analyses van CBS-cijfers over jeugdcriminaliteit bleek de kans voor interlandelijk geadopteerde jongeren om met de politie in aanraking te komen iets hoger dan voor niet-geadopteerde jongeren. Het risico bleek echter sterk af te hangen van de regio van herkomst van de geadopteerde.
Genetica en omgeving
Opnieuw zijn er artikelen gepubliceerd waarin aangetoond wordt dat de combinatie van erfelijke eigenschappen van mensen en de invloed van de omgeving samen leidt tot meer of mindere gevoeligheid voor (on)gunstige omstandigheden.
Het artikel van Kendler et al (2012) in het belangrijke tijdschrift Archives of General Psychiatry geeft hiervan een indrukwekkend voorbeeld. Het laat zien dat het risico van drugsmisbruik door adoptiekinderen toeneemt naarmate er meer risicofactoren in het adoptiegezin zijn en wanneer het adoptiekind een grotere genetische gevoeligheid heeft. Bij de combinatie van beide blijkt er een significante positieve interactie te bestaan: het risico wordt extra groot.
Verder lezen
Kendler
et al (2012): Genetic and familial environmental influences on the risk for drug abuse, a national Swedish adoption study. Archives of General Psychiatry 69:7
Onterechte melding van hoge criminaliteitscijfers voor geadopteerden bij Nieuwsuur
In de Nieuwsuur rapportage “Bonnie en Clyde”, naar aanleiding van het tweetal dat rovend door Nederland trok, wordt onterecht melding gemaakt van hoge criminaliteitscijfers bij geadopteerden.
Het onderzoek van Versluis-den Bieman waar Nieuwsuur naar verwijst, blijkt echter tot andere conclusies te leiden. Waar Nieuwsuur citeert dat geadopteerden 4 à 5 keer zoveel kans hebben met justitie in aanraking komen dan niet-gadopteerden, heeft Versluis het over een cluster gedragsproblematiek dat 'het syndroom Delinquent gedrag' genoemd werd. Tegenwoordig heet dit cluster ‘regelovertredend gedrag’. Hieronder vallen naast stelen en bedriegen ook omgaan met moeilijke jongeren, van huis weglopen, vernielen van eigen spullen en slechte schoolresultaten. Probleemgedrag, maar niet per definitie crimineel. Bovendien onderzoekt Versluis 14- tot 18-jarigen, een periode waarin de identiteitsontwikkeling plaatsvindt, voor geadopteerden een extra uitdaging.
Versluis heeft ook gekeken naar criminaliteit: zij onderzocht hoe vaak geadopteerden in aanraking kwamen met de politie in vergelijking met leeftijdsgenoten en wat blijkt? Er was geen significant verschil: 2,6% van de geadopteerden (14-18) was in aanraking geweest met de politie, tegen 3,1% van de niet-geadopteerden (12-17 jarigen). Versluis concludeert: “Hieruit kunnen we afleiden dat een hoge score op het syndroom ‘Delinquent gedrag’ niet behoeft te leiden tot politiecontacten.” Wel stelt zij, in overeenstemming met ander toonaangevend onderzoek naar geadopteerden, dat geadopteerde adolescenten meer probleemgedrag vertonen dat niet-geadopteerde adolescenten, maar ook dat voor geadopteerde adolescenten meer hulp gezocht wordt.
De conclusie die in Nieuwsuur getrokken wordt, dat het de meeste geadopteerden goed gaat, maar dat goede hulpverlening van groot belang is, wordt veelvuldig door onderzoek onderschreven. Een uitdaging voor de gemeentes om dit goed te regelen!